Hayvan yünü lifleri mükemmel ısı yalıtım özelliklerine sahiptir. İnsanoğlu bu özelliği aktif olarak kullanmakta, yünden giysiler için kumaş oluşturmaktadır. Arkeologlar tarafından bulunan en eski örnekler yaklaşık altı bin yıl önce dokunmuştur.
Yün Kumaş Malzeme Geçmişi
Kumaş alanlar. Yün, insanlık tarafından giysi yapmak için kullanılan ilk elyaftır. Antik dünyada evcil koyunların ortaya çıkması, sakinlerinin kendilerine dokuma kumaşların yaratıldığı hammadde tedariklerini sağlamalarına izin verdi.
İnce hazırlanmış malzemeler çok değerliydi. Hammadde fiyatlarındaki artış, Fenike sakinlerinin giysilere asil bir koyu mor renk veren bir boya olan moru keşfetmesinden sonra meydana geldi. Mor kumaşların ilk sözleri, MÖ 2. binyılın ortasına kadar uzanır. Dalış köleleri, birkaç mililitre boya için binlerce iğneli kabuklu deniz hayvanı topladı.
Kumaş Alan hayvansal liflerden madde yaratmadaki özel yetenekleriyle ayırt edildiler. Giysilerin, perdelerin ve perdelerin her yerde dikilmesi için ince ve hafif kumaşlar kullanıldı. Yetenekli zanaatkarlar, bitki veya mineral pigmentleri kullanarak tuvalleri çeşitli renklerde boyamayı biliyorlardı.
Yün üretim teknolojileri, Orta Çağ’ın başlarında Roma İmparatorluğu’ndan Avrupa’ya geldi. Galya ve Britanya fatihleri, eyaletlerinde olağan yaşam tarzlarını sürdürdüler. Yerel nüfus, ordunun ve idari aygıtın taleplerine uyum sağladı. Koyun yetiştiriciliği ve dokuma malzemelerin üretimi, Galyalılara Roma ile nispeten barışçıl bir birlikte yaşama sağladı.
Kumaş alanlar. İngiltere, Orta Çağ’da yünlü kumaş üretiminin merkezi oldu. Ada ustalarının kumaşları, Avrupa kıtasında hızla saygı kazandı.
17. ve 18. yüzyıllarda İspanya, Avrupa ve dünya yün pazarında lider konumdaydı. Merinos koyunlarından elde edilen yumuşak kumaşlar, kaba İngiliz kumaşlarının yerini almıştır. 19. yüzyılın sonunda, bu tür malzemeler tekstil endüstrisindeki öncü rolünü kaybetmişti.
Modern bir insanın algısında, yünlü kumaşlar, dikkatli bakım gerektiren çevre dostu bir malzeme olmaya devam ediyor. Bitkisel ve sentetik iplikler, yüksek kaliteli hayvansal elyaf ürünlerini birinci sınıf segmente itmiştir.
Yün Kumaş Kaynakları
Kumaş Alan. Yünlü kumaşlar, özel olarak yetiştirilmiş hayvanların kırpılması veya taranmasıyla elde edilen hammaddelerden yapılır. Son katları giyim, ev mobilyası ve aksesuar üretiminde kullanılır. Liflerin “konakçı” tipi, maddenin tüketici özelliklerini etkiler.
Dokuma fabrikaları için en ünlü hammadde “tedarikçileri” şunlardır:
Koyun – artiodaktillerin saçından kumaş üretiminin% 95’ini sağlar. Sağlıklı hayvanların yanlarından ve omuzlarından gelen hammaddeler en büyük değere sahiptir;
Kuzular – ilk kırpmadan sonra Kuzu yünü olarak adlandırılan hassas ve yumuşak yünleri ile ayırt edilirler;
Keçiler – Moğolistan’da yaşayan kaşmir türleri, hafif astar nedeniyle aktif olarak yetiştirilmektedir. Ünlü markaların premium kıyafetlerini dikmek için kullanılır;
Develer – yünlerinden yapılan giysiler Camel yünü markasını taşır. Deve lifleri kire karşı dirençleri ve hipoalerjenik özellikleri ile bilinir;
Alpaka, Peru ve Şili’den bir alp lama türüdür. Yoğun ve güçlü astar, bir hayvandan önemli miktarda malzeme sağlar.
Saf halde, hayvan kıllarından elde edilen iplikler nispeten düşük mukavemete ve aşınma direncine sahiptir. Bu eksiklikleri gidermek için fabrikalar bunlara pamuk, viskon, akrilik veya polyester elyaflar ekliyor.
Reklam Alanı
Yorum Yok